Kafam karışıyor çoğunlukla. Hatırladıklarım gerçek mi, hayal ürünü mü ya da bana mı ait anılar, emin olamıyorum. Bazı hisler var çok tanıdık, çok içerden. Çoğunlukla onlara tutunuyorum. Onlarla beraber fotoğraf kareleri çakıyor beynimde. Hatırlıyorum yıllar öncesinde kalan aslımı... Ne çok yol aldım, ne çok yoldan çıktım... Ne zaman, neden bıraktım hayal etmeyi? Kendime olan inancımı ne zaman kaybettim? Kelimeler sanki sandığın içinde gizlenmiş. Bir kapı aralandı ve hepsini bıraktım boşluğa. Şimdi sıra kelimelerin anlam kazanmasında. Bu yol beni nereye götürecek, büyük bir macera... 

22 nisan Aytaşı'nın teaser ını çekeceğiz. Başlangıç noktasına dönmek mi? Zamanının şimdi gelmesi mi? Jung'un dediği gibi eşzamanlılık silsilesinin içinde etkilenmeden ilerleyebilmem mümkün değildi. Tesadüfler elbette beni etkileyecekti. Bu heyecanı, hissedebilmeyi seviyorum...